دست انداختن شهروندان یا هوشیار سازی؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی لوار ما، متن یادداشتی که در فضای مجازی منتشر شده است به شرح ذیل می باشد.

ویدیویی به نام ناغافل که در کانال صداوسیما کرمان متتشر شده بود را دیدم.

در این ویدیو بازیگر در نقش مصاحبه کننده با میکروفنی که نشان صداوسیما دارد با یک شهروند و پیرمرد (و نه بازیگر) صحبت می کند
به او دروغهایی میگوید و واکنش های شهروند را دریافت می کند.
پیرمرد با اعتمادی که به صداوسیما دارد این دروغها را باور کرده است.
دروغِ فروختن آب آبشار راین به سیرجان که در تفسیر بیننده از این دروغ، تقابل مردم دو شهر نهفته است و دروغ فروختن گنبد جبلیه به چین که گویه مستعمره شدن ایران توسط چین و قرارداد۲۵ ساله ایران و چین را به ذهن می آورد و تقویت می کند.

افزودن صدای خنده روی برخی پاسخهای پیرمرد ساده دل کرمانی، تمسخر ایشان را در ذهن بیننده به همراه دارد.

سطحی نگری در تولید محتوا به آنجا رسیده که دست انداختن یک پیرمرد و سالمند با موهای سپید که برای مخاطب، یادآور حرمت و احترام و پدربزرگ بودن هست دستمایه خنداندن میشود.
تلخندی که به جای هشدار در باور نکردن دروغ و شایعات، بی احترامی به شهروندی که با او گفتگو شده را به دنبال دارد. حالا به تبعات پخش مصاحبه برای پیرمرد از سوی خانواده و نزدیکان و تحقیر آشنایان و خانواده را هم اضافه کنید.
کاری که نه به دوربین مخفی شبیه است نه به طنز ، گرچه طنز در پی تمسخر و خنده سطحی و بدون تفکر نیست.
اگر نویسنده و کارگردان و…هم قصد دارند مخاطب را در برابر خوش باوری و دروغ، هوشیار کنند در اجرا و تدوین؛ تمسخر و تحمیق مخاطب را بیش از آگاهی بخشی و هشدار ترویج می کنند.
تلفیق دروغ با نشان و میکروفن صداوسیما هم تلفیقی سوال برانگیز است در شرایطی که این سازمان با پدیده ریزش اعتماد مخاطب مواجه شده است این همنشینی، تقویت کننده و تاییدکننده آن چیزی است که اعتماد را می زداید به جای آنکه اعتماد را بازسازی کند.
در این ویدیو هیچ توضیحی هم در کسب رضایت و اجازه از شهروند مصاحبه شونده برای پخش گفتگو داده نمی شود.