انتشار آلبوم موسیقی شاهنامه خوانی« ایران و ی ج» هم‌زمان با روز بزرگداشت فردوسی
در آستانه روز بزرگداشت فردوسی شاعر بزرگ حماسه سرای ایران، صدایی از دل خاک بم برخاسته، از زخم هایش، آموخته و از اصالتش آواز ساخته است تا بار دیگر ما را به ژرفای حماسه، تاریخ و موسیقی این سرزمین ببرد
بازخوانی روح اسطوره با زبان موسیقی/
کاوه یوسف‌زاده، خواننده‌ای برخاسته از اقلیم کویر، با اثر تازه آلبوم موسیقی شاهنامه خوانی، با عنوان « ایران و ی ج»، گامی بلند در جهت بازتعریف جایگاه موسیقی در روایت هویت ایرانی برداشته است.
او که صدایش را «سوخته و کویری» توصیف کرده‌اند، زاده‌ی شهری‌ست هنرپرور،
بم. همان‌جا که ایرج بسطامی قد کشید، یوسف‌زاده، نزد استادانی چون ایرج بسطامی، نصرالله ناصح‌پور، صدیق تعریف، علی جهاندار و محمد ملاآقایی تلمذ نموده است
. آلبوم حاضر ، کار هنرمند آهنگساز و پژوهشگر، صادق چراغی و خوانندگی کاوه یوسف زاده ، است
به تعبیر استاد میرعلیرضا میرعلینقی منتقد و پژوهشگر و تاریخ نگار موسیقی: ” آلبوم حاضر روایتی است که به حوزه عاشقانه های خواری طلبانه شعر عصر بازگشت و یا افاضات اهل تصوف اعتنایی ندارد، به ادبیات منظوم (کلاسیک)فارسی دری محدود نشده و حتی از خوانش زبانهای پهلوی و اوستایی قدیم ،با چنین ضربآهنگ کهن و واژگان ناشناخته و پر شکوه، بهره می گیرد : زبانی غریب ، که ریشه دار و قابل توجه است . هوشمندی آهنگساز در روایت تاریخی/ هنری خود ، این موضوع بسیار مهم را از نظر او دور نکرده که نغمه سنجی و صدادهی (سونوریته)بایست متناسب با دیگر اجزای اثر باشد . بر اساس همین نگرش ، از سازهایی که حامل فرهنگ های کهن ایران زمین هستند ، بهره برده و از ساز رایجی چون سه تار ، خوانش متناسب با نیت هنری خود را برگرفته است .
صدای ورزیده ی کاوه یوسف زاده نیز در راستای نقش آفرینی موثر برای اجرای همین هدف هوشمندانه قرار گرفته است. حال و احوال گرم و کویری صدای او که به لحن اختصاصی خود دست یافته و توانایی هایش به تایید استاد اکبر گلپایگانی رسیده ، بر تصویری که عظمت ارگ بم در ذهن مخاطبانش دارد ، خوش می نشیند و به این آسانی ها، از خاطرها زدودنی نتواند بود .”
آلبوم موسیقی «شاهنامه‌خوانی» با آهنگسازی صادق چراغی از جنس دیگری‌ست. در این پروژه، زبانهای پهلوی و اوستایی، نغمه‌های مهجور و سازهای کمتر شنیده‌شده، بستری شدند برای بازخوانی اسطوره‌ها؛ تلاشی جسورانه برای بازگرداندن شاهنامه به عرصه‌ی شنیداری، نه از منظر نمایش و شعار، بلکه با صدای کاوه یوسف زاده صدایی که نفس کوچه‌های بم را دارد.
موسیقی برای کاوه یوسف زاده تنها روایت احساس نیست روایت تاریخ نیز هست او خواسته به مخاطب یاداوری کند که آواز ایرانی تنها ناله ی عاشقانه نیست، موسیقی می تواند صدای تاریخ باشد، راوی نبرد ، شکست، پیروزی و باز برخاستن
در این اثر صدایش، تلاشی‌ست برای پل زدن میان ریشه‌ها و امروز. میان نغمه و معنا،
در روزگار تقلید و تکرار، صدای کاوه یوسف‌زاده ایستاده تا یادآور شود:
می‌توان هنوز «خود» بود، و با صدای خویش، تاریخ را از نو خواند.
استاد صادق چراغی آهنگساز این اثر تلاش کرده تا صداهایی که از روایت مسلط موسیقی دستگاهی حذف شده بودند را زنده کنددر این اثر خوانش هایی از متن های پهلوی و اوستایی را با سازهای اصیل و کمتر شنیده شده، در فضایی حماسی و آیینی اجرا نموده این اثر بازخوانی روح اسطوره با زبان موسیقی است.
