پنجاه و هشتمین نشست انجمن پاریز با جشن تولد یک شاعر جوان همراه بود+تصاویر

به گزارش لوار، در این برنامه که بخش ویژه آن عنوان “گزارش یک سفر فرهنگی به دیار رودکی” را به خود اختصاص داده بود، فریبا دانشور حاضران را با سفر دو هفته ای خود به دیروز و امروز ازبکستان و تاجیکستان همراه کرد.

گفتنی ست بخش دوم گزارش این سفر فرهنگی در نشست آینده این انجمن ارایه خواهد شد.
در ادامه مروری بر نوبل ادبیات توسط محمدرضا براهام شاعر و روزنامه نگار و نگاهی به نقش دوبیتی در موسیقی محلی توسط حسین سبزه صادقی، شاعر و پژوهشگر فرهنگ و هنر از دیگر برنامه های این نشست بود.

شعرخوانی شاعرانی نظیر کاظم یاراحمدی، معصومه سعید، سهراب سلاجقه، جواد خسروی، مهناز سعید، مجتبی شمسی و… که مورد استقبال کم نظیر حضار قرار گرفت، بخش شعرخوانی این برنامه را تشکیل می داد.

و اما بخش پایانی نشست به جشن تولد شاعر جوان، سپهرداد صادقی اختصاص داشت که با شعرخوانی ایشان همراه بود، در ادامه دو شعر قرائت شده این شاعر خوش آتیه را می آوریم :

١.

جهان را که تکاندم
زمین مرده هایش را گریست

پاهای زن انار است
ومن تمام درخت را دویدم

هزاران دویدن
تا مادربزرگ مادربزرگ
که با وظیفه رابطه داشت
با گیاهان زبانی مشترک

تمام انسان را خندیدم

گریه نیز همان خنده است
فقط چند عضله را بیشتر میلرزاند
خنده لرزیدن است
رقصیدن است
فقط من کمی بلند میرقصم

تمام انسان را ایستادم
و شدت جوانی
سرم را کند
انداخت اینجا
که تو ریتم جهان را
عاطفی کرده ای

پاهای زن انار است
و من تمام درخت را دویدم

٢.

کجایی ؟

در حال فرارم
و شفق هی مچم را میگیرد
و شقیقه ام را سرخ میکند
آنقدر که خون به حرف هایم میرسد

کجایی؟
شفاخانه ام
جوانی ام را در شیشه کرده اند
و جفت پاهایم را
در یک کفش
تا الکل این احساس
بپرد

کجایی؟

ایستاده ام بر صخره ای سیاه
و از کلمات میخواهم
که خود خودشان باشند
و از پیشانی شفاف بادها
التماس دعا دارم