جایگاه ستارگاه در زندگی مردم کرمان

*((زهـرا ایــزدے))*✍️

*ستاره ازکنار ماه بردند*
*دل یار مرا از راه بردند*
*الهی خیر نبینند مردم بد*
*بِ یکبار اومدن، یکباره بردند*

ستارگان در زندگی مردم کرمان نقشی بس موثر دارند.
یکی از باورهای مردم کرمان در این زمینه این است که هرشخصی در آسمان ستاره ی بختی دارد که سفیدبختی یا سیاه بختی یا سبزبختی اش را در زندگی تعیین میکند.
اینکه میگویند ما تو آسمون یه ستاره ام نداریم نشان ازهمین باور است و به کم طالع بودن وکم شانس بودن طرف اشاره دارد.
درکرمان اغلب افراد کارازموده و خبره از روی ستارگان اوقات شبانگاهی را تخمین میزنند.
سه خواهرون و چاربرادرون همان دب اصغر و دب اکبراست که درکرمان به این نام معروفند.
اصولا اگرشخصی درگذشته برپشت دستش زگیل یا درگویش مردم کرمان ستاره میزد، باوری در بین کرمانیان وجود داشت بجهت رفع این پدیده وآن هم این بود که عقیده داشتند آن فرد اگر در سحرگاه و زمانی که ستارگان صبح در آسمان قصد ناپدید شدن دارند مقداری برنج خیسانده را بطور مخفیانه و بدور از چشم دیگران برپشت بام ببرد و برروی دستانش بکشد و باگفتن این جملات بطورمکرر که *ستارا رفتن شمایم بِرِن* معتقدند بزودی و با محو برنج ها، ستاره ها یا زگیل از دستشان زدوده خواهدشد.
واین عمل دردوران کودکی درموردخودم صدق نمود.

✨✨✨⭐⭐⭐✨✨✨