نظر احمدی دانش آموخته رشته نمایش:
توسط: لوار ما
تاریخ: جولای 2, 2018 زمان انتشار: 2:26 ب.ظ کد خبر: 2496

تئاتر جنوب کرمان رو به پویایی است

نظر احمدی دانش آموخته رشته نمایش و استاد گروه تئاتر دانشگاه زرند در گفتگو با سایت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی جنوب کرمان، وضعیت تئاتر این منطقه راغیر قابل مقایسه با دوران قبل از مدیریت کنونی برشمرد و تاکید کرد: تئاتر جنوب کرمان دچار نوعی رخوت و سکون شده بود که به دنبال گشایش در فضای فرهنگی و بازگشت امید میان هنرمندان، گویی خونی تازه در رگهایش به جریان افتاد و پویایی سالهای نه چندان دور را دوباره بازیافت

آنچه در ذیل آمده است فراز هایی از گفتگوی ایشان با سایت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی جنوب کرمان می باشد:

 

۱-با توجه به نبود اسپانسر مالی مناسب در جنوب کرمان آیا حمایت دولت از هنر تئاتر لازم است؟

ببینید تئاتر یکی از محدود هنرهایی است که رابطه مستقیم با نهاد دولت دارد و در طول تاریخ و در جوامع مختلف این هنر زمانی پیشرفت کرده است که خواص، دولت ها و سرمایه داران از آن حمایت کرده اند،امری که از یونان باستان تا دوران معاصر تداوم داشته اما به قول فیلسوف معاصر فرانسوی الن بدیو تئاتر از فرط تعلق به دولت چیزی ندارد که درباره آن بگوید،یعنی اینکه این حمایت دولتی نباید موجب شکل گیری هنر دولتی بشود بلکه بر عکس بایستی تئاتر با رویکردی انتقادی نسبت به دولت، مدام اسباب توسعه و بالندگی آن را فراهم نماید،بنابراین هنر تئاتر بدون حمایت دولت راه به جایی نخواهد برد و از سویی نیز دولت برای پی بردن به راستی ها و کاستی هایش نیازمند تئاتراست،و در پایان فراموش نکنیم که وجه ممیزه تئاتر نسبت به دیگر هنرها همین ماهیت نقادانه این هنر است

۲-به نظر شما چه عواملی موجب شد تا در دوران مدیریت جدید، ما شاهد رشد و توسعه تئاتر در جنوب کرمان باشیم؟

در جنوب کرمان تا قبل از مدیریت کنونی، به واسطه عوامل عدیده ای همچون سیاست زدگی، عدم شناخت اصولی نسبت به هنر تئاتر،فقدان برنامه های مشخص و مدون و… نه تنها هنر تئاتر تا لبه پرتگاه کشیده شد بلکه موجی از یاس و نا امیدی قاطبه هنرمندان این عرصه را فرا گرفت که در این مجال امکان و ضرورت پرداختن بیشتر به آن نیست،و اما از بدو شروع به کار مدیریت جدید در اداره کل فرهنگ و ارشاد جنوب کرمان ما شاهد اقدامات مثبتی بودیم،مهمتر از همه اینکه آقای اسحاقی با دعوت از هنرمندان تحصیل کرده و کاردان هر حوزه و تشکیل نشست های هم اندیشی در صدد ریشه یابی مشکلات ورفع آنها برآمدند و کوشیدند که امور را به خود هنرمندان واگذار نموده و از هم فکری و مشورت آنها در همه شئون بهره ببرند،به عنوان مثال خود من که در ده سال زمامداری مدیران گذشته هرگز حتی پای در اداره کل ارشاد نگذاشته بودم با دعوت و تشویق ایشان،ترغیب شدم تا طرحی جامع را با عنوان طرح تحول تئاتر جنوب به این اداره کل ارائه نمایم که شامل برنامه هایی در حوزه های مختلف اجرا، آموزش،پژوهش،استعدادیابی و…می شد که خوشبختانه در یکی دو سال گذشته توانستیم با حمایت آقای اسحاقی برخی از مهمترین ایده ها و برنامه هایی را که در دست داشتیم محقق سازیم

۳-با توجه به تجربیات عینی شما و نیز مطالعاتی که پیرامون تئاتر جنوب انجام داده اید، به نظر شما اولویت تئاتر جنوب کرمان چیست؟

به نظر من و بسیاری از اهالی هنر نمایش در جنوب کرمان علی رغم وجود همه مشکلات و موانع موجود همچون کمبود سالن های عمومی نمایش ،نداشتن حتی یک بلک باکس یا پلاتوی استاندارد و… اما هنوز هم مهمترین نیاز تئاتر در این منطقه،فقدان آموزش اصولی و حرفه ای تقریبا در همه گرایش های هنر نمایش اعم از بازیگری،کارگردانی،نمایشناه نویسی و..می باشد ؛که البته خود بنده با حمایت شخص آقای اسحاقی از سال گذشته با تشکیل کارگاه های آموزش تئاتر در شهرهای جنوبی خاصه در شهرستان های رودبار، فاریاب و عنبرآباد به نوبه خود کوشیدم نقشی هر چند کوچک در این حوزه ایفا نمایم اما رسیدن به شرایط ایدال و انجام کار زیربنایی در این زمینه متضمن حضور و پای کار آمدن همه نیروی متخصص بومی و همینطور دعوت از اساتید طراز اول و کاردان تئاتر کشور است

۴-از آنجایی که باید هردوره آموزشی نتیجه و خروجی داشته باشد، خروجی و نتیجه آموزش هایتان در جنوب کرمان چگونه بوده است؟

ببینید همیشه در برگزاری کارگاه های آموزشی شعار من خروجی مشخص و قابل متر و اندازه گیری بوده،چرا که معمولا آموزش های کلی و بمب باران اطلاعاتی هنرجویان در چند جلسه فشرده نه تنها حاصلی در بر ندارد بلکه گاهی موجب اتلاف انرژی و حتی به بیراهه کشاندن هنرجویان می شود،بنده در هر شهرستانی که کارگاه های خود را برگزار می کنم ابتدا از تئاتری های قدیمی و با تجربه دعوت کرده و در کنار آن برای ورود علاقمندان و هنرجویان مبتدی نیز اطلاع رسانی می کنم ،سپس با توجه به توانایی های هنرجویان و استفاده از ظرفیت های موجود در شهرستان مورد نظر، چند متن نمایشی را به شرکت کنندگان معرفی می کنم تا خودشان از میان این متون یکی را انتخاب کنند البته در پاره ای از اوقات هم اگر متن دست نویس مناسبی از خود بچه ها موجود باشد همان متن را انتخاب می کنیم تا با تجزیه و تحلیل این متن و رفع ایرادات و تقویت نقاط قوت آن بتوان در زمینه نمایش نامه نویسی هم به علاقمندان آموزش داد و اما پس ازاین مرحله، با توجه به علایق و تجربه های گذشته هنرجویان و البته پس ازگزینش و آزمودن این شرکت کنندگان هر یک را در بهترین جایگاهی که شایسته آن هستند قرار می دهیم به عنوان مثال یکی وظیفه کارگردانی ویک فرد دیگر بازیگری را بر عهده می گیرد همینطور نقش های دیگری همچون،طراحی صحنه و لباس،گریم،منشی صحنه و..،و اما این روش چندین مزیت دارد، ابتدا اینکه بسیاری از هنرجویان برای نخستین بار در جریان شکل گیری و تولید یک اثر نمایشی از لحظه دورخوانی متن تا زمان اجرا قرار می گیرند،با همه وظایف و نقش های موجود در یک نمایش آشنا می شوند و مهمتر از همه در نهایت اجرای این نمایش خود متر و معیاری خواهد بود برای سنجش تاثیر یا عدم تاثیر آموزش های مدرس واما نکته مثبت دیگر این شیوه کاری آن است که ما در پایان یک فصل شاهد چند اجرای نمایشی خواهیم بود همان چیزی که در نهایت هدف تمام آموزش هاست، به طوری که در سال گذشته سه نمایش از چهار نمایش اجرا شده در جشنواره تئاتر استانی فجر از دل همین ورک شاپ ها شکل گرفته بودند و نکته جالب تراینکه این آموزش ها و اجراهای نمایشی پس از مدت ها باعث شکل گیری نوعی رقابت سالم و ایجاد امید مضاعف میان بچه ها شد که یکی از دلایل ارائه بیش از ده متن نمایشی در جشنواره پیش رو همین امر مذکور می باشد

۵-حالا که صحبت جشنواره تئاتر استانی فجر در سال گذشته به میان آمد و از آنجا که خود شما دبیر تخصصی جشنواره بودید لطفا کمی از چند و چون روند برگزاری آن بگوید؟

تا جایی که شنیده ام این جشنواره از نظر نحوه برگزاری،انتخاب داوران و مدعوین و همینطور میزبانی در نوع خود کم نظیر بوده
البته این را باید دیگران قضاوت کنند اما با وجود آنکه در سال گذشته لااقل از نظر کمی گروه های زیادی شرکت نکرده و چنانکه پیشتر گفتم همین چند گروه شرکت کننده هم با حمایت های اداره کل به این مرحله رسیدند اما بنده به عنوان دبیر آنچه که برایم اهمیت داشت استفاده مطلوب از این موقعیت به نفع هنرمندان بود که حتی با این انتقاد روبرو شدم که مدعوین و هیئت ژوری خیلی بالاتر از سطح چنین جشنواره ای بودند اما انگیزه اصلی من استفاده از تجارب و آموزش های آنها بود که تا حدی در قالب چندین ورک شاپ و جلسه سخنرانی و نقد و برسی به تحقق هم رسید،چنانکه مستحضرید مهمان ویژه جشنواره، تعزیه پژوه نام آشنا و رئیس دپارتمان زبان و ادب فارسی دانشگاه استراسبورگ، پروفسور حسین اسماعیلی بود،حتا منتقد جشنواره آقای عرفان پهلوانی مدیر گروه رسانه های دیداری و شنیداری دانشگاه خبرهستند و آقایان داور هم همه چهره های شناخته شده ای بودند

۶-در مجموع در مدت زمان ۲ سال مدیریت آقای اسحاقی در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی ۲ اثر نمایشی از جنوب کرمان به جشنواره بین المللی تئاتر فجر راه یافته اند که در نوع خود بی سابقه می باشد و نشان دهنده نقش موثر مدیرکل در پیشرفت و توسعه هنر جنوب کرمان است،نظر شما در این رابطه چیست؟

ببینید وقتی استاد بنده پروفسور فرهاد ناظرزاده کرمانی که مهمترین چهره تئوریک تئاتر ایران است و از وی با عنوان پدر تئاتر دانشگاهی یاد می شود دریک سخنرانی از آقای اسحاقی با عنوان” مرد چاره ساز فرهنگ”نام می برند پس حتما به توانایی ایشان در حوزه مدیریت فرهنگی باور دارند چرا که آقای ناظرزاده نه مداح است و نه با کسی تعارف دارد، واما راجع به آماری که فرمودید کاملا درست است و چنانکه در مقدمه نیز گفتم اصولا فضای فرهنگی امروز بسیار متفاوت با گذشته است

۷-در حال حاضر تئاتر جنوب کرمان در کشور چه جایگاهی دارد؟و چه آینده ای برای آن متصورید؟

ببینید همین راه یابی دو نمایش نسبتا قابل قبول از جنوب استان کرمان به جشنواره تئاتر فجر آنهم در حالی که به گمانم در تمام ادوار گذشته تنها یکبار این افتخار نصیب جنوبی ها شده،خود اتفاقی شگرف محسوب می شود و نشانگر ارتقا جایگاه تئاتر در جنوب کرمان است و همینطور اگر امروز مدیرکل فرهنگ و ارشاد جنوب می تواند از میان مدیران چندین استانی که متقاضی برگزاری جشنواره کشوری تئاتر خیابانی رضوی بودند، موفق به جلب حمایت مسئولین مربوطه شود نتیجه همین درخشش هاست،البته ما تا رسیدن به یک تئاتر قابل قبول،حرفه ای و پویا فاصله زیادی داریم اما همین اقدامات و تلاش هایی که در حال انجام هستند حکم بذرهایی را دارند که در آینده نه چندان دور هنگامه برداشت آنها فرا خواهد رسید، در مجموع اما می توانم بگویم که امروز تئاتر در جنوب کرمان شخصیت پیدا کرده است،و احتمالا به زودی می توانیم تئاتری در سطح و جایگاه تئاتر شمال استان کرمان و حتی فراتر داشته باشیم

۸-با توجه به اینکه تئاتر جنوب کرمان، طی ۲ سال گذشته در کنار سایر رشته های هنری در مسیر پیشرفت قرار گرفته است، چه عوامل،راهکارها یا برنامه های دیگری می تواند به توسعه افزون تر آن کمک کنند؟

چنانکه گفتم طرح تحول تئاتر جنوب شامل فازها وبخش های گوناگونی است که ما تنها به شکل جدی بخش آموزش را استارت زده ایم که البته مهمترین نیاز و ضرورت ما نیز همین امر بوده اما پیشنهاداتی را به دوستان عزیزمان در اداره کل ارشاد ارائه داده ام که امیدوارم در آینده به آنها نیز توجه بشود که البته پیشرفت تئاتر ما هم در گرو اجرای چنین برنامه هایی است از جمله برگزاری ماهانه جلسات نمایشنامه خوانی،دیدن و تحلیل فیلم تئاترهای مطرح و ورک شاپ های تخصصی،همچنین دعوت از گروه های تئاتری شهرستان های استان کرمان و همینطور دیگر استان ها برای اجرای تئاتر در جنوب استان و نیز بالعکس،تعامل با آموزش و پرورش و استعدادیابی در مدارس و برگزاری کلاس های آموزشی که می تواند پایه های تئاتر را در این منطقه مستحکم نماید،اعزام هنرمندان جنوب کرمان در قالب اردوهای فصلی به تهران جهت آشنایی با مراکز نمایشی کشور و دیدن تئاتر های فاخر که جنبه آموزشی زیادی دارد،همینطور تشکیل کارگروه های پژوهشی و بسیاری برنامه دیگر که امیدواریم با توجه به نگاه ویژه ای که آقای اسحاقی به مقوله تئاتر دارند و بارها در جلسات متعدد گفته اند که توسعه تئاتر مهمترین برنامه ایشان در حوزه فرهنگ و هنر است،بتوانیم همه دست به دست هم بدهیم تا تئاتر جنوب کرمان را به جایگاهی که شایسته و بایسته آن است برسانیم