انتشار مجموعه شعر جدید شهرام پارسامطلق

محمدرضا براهام/

مجموعه شعر جدید شهرام پارسامطلق با نام « فکرهایی که بند نمی آیند» در انتشارات فصل پنجم منتشر شد.

این مجموعه  شعرهایی از این شاعر از سال ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰ را در بر می گیرد. مضامین فلسفی عمیق، هستی شناسی  متفاوت به همراه تصاویری بدیع و کشف زوایای پنهان زندگی از جمله مولفه های شعرهای این مجموعه است.

پارسامطلق در این کتاب به تشخص زبان و بیان شاعرانه خود دست یافته و از زوایه ای بدیع و منحصر به فرد، انسان و جهان را به تصویر می کشد.

شاعر در این مجموعه با تخیلی قابل تاویل، فلسفی، تراژیک و گاهی تلخ به تاریکروشنای جهان می نگرد و  شعرش روایت  دغدغه مندی او برای عشق، انسان، حقیقت و زیبایی است. دکترشهرام پارسا مطلق متولد جیرفت، شاعر، روزنامه نگار، پژوهشگر و دانش آموخته دکتری حقوق، مهندسی گیاه پزشکی و ادبیات انگلیسی است.

او از اواسط دهه ۷۰ سرودن شعر آزاد و روزنامه نگاری را به صورت جدی آغاز کرد  و پس از آن شعر ها، یادداشت ها و مقالاتش در نشریات مختلف منتشر شد.

شعرهای او از اوایل دهه ۸۰ تا امروز در اکثر نشریات ادبی تخصصی کشور چون کلک، کارنامه، عصر پنجشنبه، آزما، دنیای سخن، حافظ، تجربه و… چاپ شده است .

پارسا مطلق بیش از دو دهه سابقه روزنامه نگاری حرفه ای را در مطبوعات محلی و سراسری دارد و یادداشت ها، گزارش ها،  مصاحبه ها و نقدهای درخشانی از او منتشر شده است.

دبیری صفحات شعر در نشریات مختلف، سردبیری ماهنامه ادبی سراسری «پیام داستان،» مصاحبه با چهره های صاحب نام ادبیات ایران، برگزیده جشنواره های  متعدد شعر و روزنامه نگاری کشور و داوری جشنواره های شعر را در کارنامه ی خود دارد. از این شاعر و روزنامه نگار تا کنون مجموعه های شعر « روشنایی نمناک یک کبریت»  (انتشارات نگیما) « اسکیزوکلمات» ( انتشارات فرهنگ عامه)، « کارگران مشغول بیکاری اند» ( انتشارات مروارید) و کتاب های « از دریاهای دور» ( آنتولوژی شعر آزاد استان کرمان )، « بهارهای جامانده در تقویم » (گزین گویه ها و گزین سروده های کیومرث منشی زاده)،  «پایان لیمو شیرین» ( زندگی و شعر دکتر محمد رضا مظاهری) و «مفهوم حق» چاپ و منتشر شده است  و  پژوهش هایی از او در زمینه های شعر، تاریخ معاصر، حقوق و فلسفه در دستِ انتشار است.

وی هم اکنون صاحب امتیاز و مدیر مسئول مجله « کاغذ شعر» و مدیر انتشارات « متن برتر»  است.

در یکی از شعرهای این کتاب می خوانیم :

« گوری موقت است/ پیراهنم/ روزی باد خواهد وزید/ در آستین های خالی اش/تنهایی چیست؟ / جز خون ریزی داخلی/ در فکرهایی که بند نمی آیند»