پویش «نه به تیراندازی» را راه‌اندازی کنیم
طاها ساسان
دانشجوی دکتری مدیریت رسانه
عادی‌انگاری رسم غلط استفاده از سلاح گرم در جشن‌ها به‌ویژه در جنوب و شرق استان کرمان و برخی مناطق دیگر، تبدیل به یک معضل جدی شده و گاهی اتفاقات تلخ و حوادث خونباری را به دنبال داشته است.
تازه‌ترین مورد حدود یک ماه قبل بود که تیراندازی در یک مراسم عروسی در جنوب استان، کودک ۳ ساله‌ای را به کام مرگ کشاند و ۱۰ نفر دیگر نیز مجروح و راهی بیمارستان شدند.
با وجود اینکه آداب و رسوم ازدواج و آیین سنتی عروسی در جنوب و شرق استان کرمان زیباییهای خاصی دارد، اما متأسفانه شاهد هستیم رسم غلط تیراندازی در برخی عروسی‌ها، جشن‌های تولد و ختنه‌سوران همچنان وجود دارد و در برخی موارد شادی را به عزا تبدیل می‌کند.
این رسم غلط، متأسفانه با تلفات جانی فراوانی همراه بوده و بارها مراسم شادی را به عزا بدل کرده، اما همچنان برخی به این عمل افتخار می‌کنند و بر این باورند که با شلیک چند گلوله، موجبات شادی جمعیت حاضر در مراسم را فراهم می‌کنند، اما کاملا غافل از این حقیقت هستند که علاوه بر ایجاد رعب و وحشت در بین زنان و کودکان، در برخی از موارد افرادی به قتل رسیده و برخی داغدار شده‌اند و جمعی نیز زخمی و سر از بیمارستان درآورده و در نهایت مراسم شادی به عزا تبدیل شده است.
آمار و ارقام زیادی از تلفات تیراندازی در مراسم‌های عزا و عروسی وجود دارد، این رسم غلط علاوه بر این که باعث از دست رفتن جان انسان‌ها می‌شود، گاهی یک فرد را تا آخر عمر دچار نقص عضو و معلولیت می‌کند، بنابراین همه باید برای از بین بردن این رسم ناهنجار تلاش کنیم.
یکی از دلایل مهم گسترش این رسم، وجود اسلحۀ شکاری دارای مجوز در دست افرادی است که اسلحه را برای اموری غیر از آنچه در مجوز صادره آمده است، استفاده می‌کنند که بیشتر با هدف خودنمایی و تفاخر، دست به این اقدام می‌زنند.
تیراندازی در مراسم به جز اینکه یک هیجان یا کمبود شخصیتی است، هیچ‌گونه پشتوانۀ تاریخی، منطقی، عقلی و دینی ندارد و به مسابقۀ تسلیحاتی تبدیل شده است.
لذا راهکارهای زیر برای برچیده‌شدن رسم غلط تیراندازی در جشن‌ها پیشنهاد می‌شود:
۱-لزوم توسعه و اشاعۀ فرهنگ «نه به تیراندازی» در جشن‌ها با استفاده از ظرفیت بزرگان، ریش‌سفیدان، معتمدان، سران طوایف و نخبگان محلی
۲-صدور مجوز اسلحۀ شکاری برای افراد با دقت بالایی انجام شود و افراد از حیث سلامت روحی و روانی مورد سنجش قرار گیرند و در صورتی که از اسلحۀ شکاری برخلاف آنچه که در مجوز صادرۀ پیش‌بینی شده، استفاده کردند با تشکیل پرونده به مراجع قضایی معرفی شوند.
۳-راه‌اندازی پویش “نه به تیراندازی” با استفاده از ظرفیت سازمان‌های مردم‌نهاد، مساجد و پایگاه‌های بسیج
۴-برخورد قاطع و فوری دستگاه قضایی با عاملان تیراندازی با استفاده از ظرفیت‌های پیش‌بینی شده در قانون مجازات اسلامی
۵-تصویب قوانین بازدارنده از سوی قانون‌گذار
۶- از همه مهم‌تر، ورود رسانه‌ها و فعالان مجازی به این حوزه از طریق پویش “نه به تیراندازی” و فرهنگ‌سازی برای برچیدن این رسم غلط
منتشر شده در شماره ۱۲۲ نشریه روشنفکری – ۲۰ فروردین‌ماه ۱۴۰۱